
Oos Land
Unser Land
Text Mundart
Text hochdeutsch
Oos Lond, oos Heemet, stärk on tröj!
Et kann keen bäeter Heemet sien.
Hej jröößt et Läeve ömmer nöj.
Öff Bocket, Berde, Steen, öff Wehr,
Öff Jröbbe, Schoppese, öff Kluus –
En Sonneschien, bej Wänd on Wäeer –
Du, Sölfkont, bliffs oos Heemethuus.
De Hüßkes, Jättsches wie jemollt!
Vöel decke, schwatt on wette Köj!
Sue hätt d’r Herrjott dech jewollt.
Hej koome v’r duer Leed on Nöj.
Joot Lond met Bäckskes, Worm on Rur!
Wäe hej van Jongs af aan woar Känd,
Däe höllt dech, Sölfkont, ömmer huer
On blifft di Känd en Wäer on Wänd!
Unser Land, unsere Heimat, stark und treu!
Es kann keine bessere Heimat sein.
Hier grüßt das Leben immer neu.
Ob Bocket, Birgden, Stein oder Wehr,
Ob Grebben, Schafhausen oder Haaren –
In Sonnenschein, bei Wind und Wetter –
Du, Selfkant, bleibst unser Heimathaus.
Die Häuschen, Gärtchen wie gemalt!
Viele dicke, schwarze und weiße Kühe!
So hat der Herrgott Dich gewollt.
Hier kommen wir durch Leid und Mühe.
Gutes Land mit Bächlein, Wurm und Rur!
Wer hier von Jugend an war Kind,
Der hält Dich, Selfkant, immer hoch
Und bleibt Dein Kind, in Wetter und Wind!
Text Mundart
Oos Land
Du, Sölfkont, tösche Maas on Rhien,
Oos Lond, oos Heemet, stärk on tröj!
Et kann keen bäeter Heemet sien.
Hej jröößt et Läeve ömmer nöj.
Öff Bocket, Berde, Steen, öff Wehr,
Öff Jröbbe, Schoppese, öff Kluus –
En Sonneschien, bej Wänd on Wäeer –
Du, Sölfkont, bliffs oos Heemethuus.
De Hüßkes, Jättsches wie jemollt!
Vöel decke, schwatt on wette Köj!
Sue hätt d’r Herrjott dech jewollt.
Hej koome v’r duer Leed on Nöj.
Joot Lond met Bäckskes, Worm on Rur!
Wäe hej van Jongs af aan woar Känd,
Däe höllt dech, Sölfkont, ömmer huer
On blifft di Känd en Wäer on Wänd!
Text hochdeutsch
Unser Land
Du, Selfkant, zwischen Maas und Rhein,
Unser Land, unsere Heimat, stark und treu!
Es kann keine bessere Heimat sein.
Hier grüßt das Leben immer neu.
Ob Bocket, Birgden, Stein oder Wehr,
Ob Grebben, Schafhausen oder Haaren –
In Sonnenschein, bei Wind und Wetter –
Du, Selfkant, bleibst unser Heimathaus.
Die Häuschen, Gärtchen wie gemalt!
Viele dicke, schwarze und weiße Kühe!
So hat der Herrgott Dich gewollt.
Hier kommen wir durch Leid und Mühe.
Gutes Land mit Bächlein, Wurm und Rur!
Wer hier von Jugend an war Kind,
Der hält Dich, Selfkant, immer hoch
Und bleibt Dein Kind, in Wetter und Wind!
Dann zeig es uns!
Kommentare zu diesem Beitrag anzeigen
Über diesen Mundartbeitrag
Unser Land
Du, Selfkant, zwischen Maas und Rhein,
Unser Land, unsere Heimat, stark und treu!
Es kann keine bessere Heimat sein.
Hier grüßt das Leben immer neu.
Ob Bocket, Birgden, Stein oder Wehr,
Ob Grebben, Schafhausen oder Haaren –
In Sonnenschein, bei Wind und Wetter –
Du, Selfkant, bleibst unser Heimathaus.
Die Häuschen, Gärtchen wie gemalt!
Viele dicke, schwarze und weiße Kühe!
So hat der Herrgott Dich gewollt.
Hier kommen wir durch Leid und Mühe.
Gutes Land mit Bächlein, Wurm und Rur!
Wer hier von Jugend an war Kind,
Der hält Dich, Selfkant, immer hoch
Und bleibt Dein Kind, in Wetter und Wind!
Oos Land
Du, Sölfkont, tösche Maas on Rhien,
Oos Lond, oos Heemet, stärk on tröj!
Et kann keen bäeter Heemet sien.
Hej jröößt et Läeve ömmer nöj.
Öff Bocket, Berde, Steen, öff Wehr,
Öff Jröbbe, Schoppese, öff Kluus –
En Sonneschien, bej Wänd on Wäeer –
Du, Sölfkont, bliffs oos Heemethuus.
De Hüßkes, Jättsches wie jemollt!
Vöel decke, schwatt on wette Köj!
Sue hätt d’r Herrjott dech jewollt.
Hej koome v’r duer Leed on Nöj.
Joot Lond met Bäckskes, Worm on Rur!
Wäe hej van Jongs af aan woar Känd,
Däe höllt dech, Sölfkont, ömmer huer
On blifft di Känd en Wäer on Wänd!
Oos Land - Unser Land
Unser Land, unsere Heimat, stark und treu!
Es kann keine bessere Heimat sein.
Hier grüßt das Leben immer neu.
Ob Bocket, Birgden, Stein oder Wehr,
Ob Grebben, Schafhausen oder Haaren –
In Sonnenschein, bei Wind und Wetter –
Du, Selfkant, bleibst unser Heimathaus.
Die Häuschen, Gärtchen wie gemalt!
Viele dicke, schwarze und weiße Kühe!
So hat der Herrgott Dich gewollt.
Hier kommen wir durch Leid und Mühe.
Gutes Land mit Bächlein, Wurm und Rur!
Wer hier von Jugend an war Kind,
Der hält Dich, Selfkant, immer hoch
Und bleibt Dein Kind, in Wetter und Wind!
Oos Lond, oos Heemet, stärk on tröj!
Et kann keen bäeter Heemet sien.
Hej jröößt et Läeve ömmer nöj.
Öff Bocket, Berde, Steen, öff Wehr,
Öff Jröbbe, Schoppese, öff Kluus –
En Sonneschien, bej Wänd on Wäeer –
Du, Sölfkont, bliffs oos Heemethuus.
De Hüßkes, Jättsches wie jemollt!
Vöel decke, schwatt on wette Köj!
Sue hätt d’r Herrjott dech jewollt.
Hej koome v’r duer Leed on Nöj.
Joot Lond met Bäckskes, Worm on Rur!
Wäe hej van Jongs af aan woar Känd,
Däe höllt dech, Sölfkont, ömmer huer
On blifft di Känd en Wäer on Wänd!

Mensch un Bäek – Mensch am Bach
Mensch un Bäek – Mensch am Bach

Danke – Danke
Danke – Danke

Kalle ausse Klossestraße
Kalle ausse Klossestraße

Schrett för Schrett
Schrett för Schrett
Oos Land – Unser Land
Unser Land
Oos Land
Unser Land
Du, Selfkant, zwischen Maas und Rhein,
Unser Land, unsere Heimat, stark und treu!
Es kann keine bessere Heimat sein.
Hier grüßt das Leben immer neu.
Ob Bocket, Birgden, Stein oder Wehr,
Ob Grebben, Schafhausen oder Haaren –
In Sonnenschein, bei Wind und Wetter –
Du, Selfkant, bleibst unser Heimathaus.
Die Häuschen, Gärtchen wie gemalt!
Viele dicke, schwarze und weiße Kühe!
So hat der Herrgott Dich gewollt.
Hier kommen wir durch Leid und Mühe.
Gutes Land mit Bächlein, Wurm und Rur!
Wer hier von Jugend an war Kind,
Der hält Dich, Selfkant, immer hoch
Und bleibt Dein Kind, in Wetter und Wind!
Oos Land
Du, Sölfkont, tösche Maas on Rhien,
Oos Lond, oos Heemet, stärk on tröj!
Et kann keen bäeter Heemet sien.
Hej jröößt et Läeve ömmer nöj.
Öff Bocket, Berde, Steen, öff Wehr,
Öff Jröbbe, Schoppese, öff Kluus –
En Sonneschien, bej Wänd on Wäeer –
Du, Sölfkont, bliffs oos Heemethuus.
De Hüßkes, Jättsches wie jemollt!
Vöel decke, schwatt on wette Köj!
Sue hätt d’r Herrjott dech jewollt.
Hej koome v’r duer Leed on Nöj.
Joot Lond met Bäckskes, Worm on Rur!
Wäe hej van Jongs af aan woar Känd,
Däe höllt dech, Sölfkont, ömmer huer
On blifft di Känd en Wäer on Wänd!
Oos Land - Unser Land
Unser Land, unsere Heimat, stark und treu!
Es kann keine bessere Heimat sein.
Hier grüßt das Leben immer neu.
Ob Bocket, Birgden, Stein oder Wehr,
Ob Grebben, Schafhausen oder Haaren –
In Sonnenschein, bei Wind und Wetter –
Du, Selfkant, bleibst unser Heimathaus.
Die Häuschen, Gärtchen wie gemalt!
Viele dicke, schwarze und weiße Kühe!
So hat der Herrgott Dich gewollt.
Hier kommen wir durch Leid und Mühe.
Gutes Land mit Bächlein, Wurm und Rur!
Wer hier von Jugend an war Kind,
Der hält Dich, Selfkant, immer hoch
Und bleibt Dein Kind, in Wetter und Wind!
Oos Lond, oos Heemet, stärk on tröj!
Et kann keen bäeter Heemet sien.
Hej jröößt et Läeve ömmer nöj.
Öff Bocket, Berde, Steen, öff Wehr,
Öff Jröbbe, Schoppese, öff Kluus –
En Sonneschien, bej Wänd on Wäeer –
Du, Sölfkont, bliffs oos Heemethuus.
De Hüßkes, Jättsches wie jemollt!
Vöel decke, schwatt on wette Köj!
Sue hätt d’r Herrjott dech jewollt.
Hej koome v’r duer Leed on Nöj.
Joot Lond met Bäckskes, Worm on Rur!
Wäe hej van Jongs af aan woar Känd,
Däe höllt dech, Sölfkont, ömmer huer
On blifft di Känd en Wäer on Wänd!